Ik weet nog goed toen ik voor het eerst met yoga begon, ik was best gespannen. Mijn hele lijf stond strak en veel competitieve mensen om mij heen in perfect zittende sportkleding, dit werd gegeven in een sportschool. Aan de yogadocente lag het niet, maar de omgeving klopte niet voor yoga, tijdens de bodyscan had ik spinningmuziek onder mij🙁

Maar ik zocht naar een manier om te ontspannen. Een moment voor mezelf. Niet altijd maar geven. Ook ontvangen, genieten en opladen. In plaats van altijd in de 6e versnelling, even terugschakelen en op adem komen en mijn hoofd rust te geven.

Maar waar ik ook een proefles volgde, ik kon nergens echt aarden. Geen enkele plek voelde echt fijn.

Het was of super zweverig, of dat mensen een hele langzame gemaakte stem gingen creëren, waar ik juist aversie tegen kreeg, of ik moest mezelf in allerlei bochten en posities wringen waar ik helemaal geen zin in had. Ik wilde gewoon simpelweg connectie met mezelf, uit mijn hoofd komen, en ontspannen in mijn lijf. Ik zocht een vorm waar ik niet in een hoofdstand “moest”. Daar had ik geen zin in. Ik wilde het nog geen eens proberen. Ik snapte niet waar het goed voor was. Ik dacht alleen maar, wat ben ik hier in vredesnaam aan het doen??!

Tot ik Yinyoga ontdekte. DIT was EXACT wat ik nodig had, waar ik naar op zoek was en waar ik me thuis voelde. De subtiliteit van de strekkingen ervaren i.p.v. pushen en streven. Leren om compassievol om te gaan met jezelf, en de grenzen van je lijf. Dit is zo’n mindfulle vorm van yoga en precies wat past bij mij. Daarom toen besloten om zelf Yinyoga teacher te worden wat mooi aansloot bij mijn mindfulnessopleiding. Ik heb de opleiding gevolgd bij BIVAG in Sneek, die hoog stond aangeschreven.

Ik heb zeker niet de ambitie gehad om yogajuf te worden en had je dat 12 jaar geleden tegen mij gezegd, had ik je raar aangekeken, want yoga was toch iets zweverigs? (Die aanname had ik toen nog) en kwam niet in de buurt van de baan die ik toen had in de gevangenis. Maar juist op die "stoere mannen werkplek" ben ik erop geattendeerd door een trainer dat ik yoga moest gaan doen, want ik zat inmiddels door die baan veel te gespannen in mijn lichaam, zo is het uiteindelijk op mijn pad gekomen.

Ik was inmiddels al omgeschoold tot mindfulnesstrainer en daar paste Yinyoga prachtig bij en toen wist ik wat ik voor veel mensen kon betekenen, dit had ik zelf namelijk ook ervaren.

Ik vind mezelf geen standaard “yogajuf”, want je komt niet alleen bij mij om alleen maar wat leniger te worden en het is niet alleen maar rekken en strekken, de mensen die bij mij komen, komen lekkerder in hun vel te zitten, om hun dieper te kunnen ontspannen. En daarbij is deze vorm van yoga meer gericht op mensen met klachten en wat ze na verloop van tijd ontdekken wat het met hun lichaam doet, om vervolgens minder klachten te krijgen.

Ook om te voelen wat er gebeurt in een langdurige yinhouding, ontdekken wat voor gevoelens er dan komen en ook de mindere gevoelens en ook te zoeken waar jouw grens ligt in de houdingen. En dat je goed voor jezelf gaat zorgen en compassie weer krijgt voor jezelf.

Het meest belangrijke in mijn lessen vind ik dat je je zelf mag zijn. En dat ik ook mijzelf mag zijn, vrij van stigma's en ik laat mij geen regels opleggen. Ik geef deze lessen op mijn manier, lekker aards en nuchter, terwijl ik zeker een heel spiritueel persoon ben, maar ik ben wars van "zweverij". Yoga wordt wel eens zweverig genoemd, maar “zweverij” is in mijn beleving dat je veel in je hoofd zit met al je gedachten en totaal niet aanwezig bent in het NU, dat is zweven en dat zijn er best veel mensen.

Yin is naar binnen keren en voelen wat er met je lichaam gebeurt in de langdurige houdingen. Wel wil ik graag dat mensen in die minuten stil zijn om dit te ervaren, en is ook voor veel mensen best confronterend. En dat is natuurlijk ook een vorm van meditatie en is voor veel mensen geen dagelijkse bezigheid en moet je soms ook gewoon leren.

Maar tussendoor mag er best even gepraat of een lolletje gemaakt worden, want humor is voor mij heel belangrijk, maar om dan ook weer vervolgens geconcentreerd in de houdingen te gaan, maar wellicht zal het er in andere yogascholen er weer heel anders aan toegaan.

Laat ieder het op zijn eigen manier doen, of ga iets zoeken wat meer bij jou past. Ik heb eens yoga in een sportschool gehad, hartstikke leuk maar de bodyscan aan het einde en spinning onder mij met harde muziek vond ik geen leuke combinatie en kon mij niet concentreren, dus ik ging wat anders zoeken.

Wij leggen ons zelf vaak regels op door anderen, omdat dat kennelijk zo hoort, wie zegt en bepaalt dat? Mag ieder het op zijn manier doen en past het niet bij jou dan zoek je iets anders. Maar laat yoga wel lekker yoga blijven, en dat mag ieder op zijn eigen manier geven, ook al vind ik het niet in een sportschool passen met veel lawaai en muziek om je heen. Dat is een mening van mij maar veroordeel ik niet, zijn misschien genoeg die dat wel leuk vinden, en dan is het ook meer een veredelde fitness.

Daarbij is het ook wat je gewend bent, maar bovenal wat bij je past.

En zo eindig ik hier weer mijn verhaal dat ik geen standaard “yogajuf “ben, maar dat is eigenlijk niemand. Ieder is uniek en ieder mag het op zijn manier doen zonder zich regels te laten opleggen van buitenaf, maar blijf lekker jezelf, blijf authentiek en ik zet mijzelf niet in een “rol” om les te geven.

Ga uiteindelijk iets zoeken wat bij JOU past, en dat kan Yin of juist wat meer Yang zijn. En ontdek je vanzelf waar jij je goed bij voelt.

Maar juist Yinyoga is een prachtige vorm om balans te krijgen met ons vaak drukke bestaan🙏🤸‍♀‍

Ga terug naar alle blogs

© zijninhetnu algemene voorwaarden privacy verklaring KvK nr. 66797616